‘Het goud kan voor het oprapen liggen’

Verandering lijkt in de zorg soms de enige constante factor. Hoe ga je daarmee om? Managementadviseur Menno Lanting spreekt daar uitgebreid over tijdens het Intrakoop Nieuwsjaarsevent op 18 januari 2018. Speciaal voor deel licht hij een tipje op van de sluier.

Over innovatie

‘Stop met de marathon rennen; trek korte sprintjes!’
‘Bij innovatie in de zorg wordt vaak heel groot en moeilijk gedacht. Zoals het inzetten van robots en ingewikkelde programma’s die jarenlange voorbereiding nodig hebben. Maar zo ingewikkeld hoeft het allemaal niet te zijn. Het gaat erom organisaties mensgerichter te maken en dat bereik je met kleine stappen in het primaire proces. Stop met de marathon rennen en trek korte sprintjes. Bekijk wat je nú kunt doen om morgen beter te presteren. Zo heeft het Alexander Monro Borstkankerziekenhuis tegenwoordig nog maar één wachtruimte. Het idee daarachter: als er geen ruimte is voor de patiënten om te wachten, kunnen artsen en specialisten eigenlijk niet meer uitlopen met afspraken. Zodoende wordt er veel efficiënter gewerkt én zijn de wachttijden enorm gedaald. Zo zie je: het ‘goud’ kan voor het oprapen liggen als je klein begint.’

Over emotie

‘Laat zien dat vernieuwing geen bedreiging is, maar een kans’
‘De mens is sociaal en psychologisch geprogrammeerd om het liever bij het oude te houden. Dus dat medewerkers protesteren tegen een nieuw beleid is niet verwonderlijk. Het is echter de kunst om mensen de noodzaak van verandering in te laten zien. Dat wat je doet geen bedreiging is, maar een kans. Agenda’s openbaar maken, stuit wellicht op weerstand. Maar als er daardoor veel minder wordt vergaderd – omdat je in één oogopslag kunt zien wat de ander doet – staan de gezichten waarschijnlijk een stuk positiever.’

Over kwaliteit

‘Geef mensen de kans om het maximale uit zichzelf te halen’
‘Ik ben groot voorstander van werken in (kleinere) teams en medewerkers meer verantwoordelijkheden geven; twee ontwikkelingen die je steeds meer ziet. Maar meer verantwoordelijkheid kan óók als spannend worden ervaren. Voor sommigen betekent dit dat zij wellicht beter af zijn om hun oude werk te blijven doen en dat is oké. Veranderen betekent niet per definitie dat de hele organisatie op de schop moet. Het is vooral belangrijk dat zorgprofessionals vertrouwen in zichzelf (terug)krijgen. En dat een organisatie zich bewust is welke kwaliteiten er in huis zijn én daar gebruik van maakt. In elke organisatie barst het van talent. Het probleem is dat mensen niet de kans krijgen om het maximale uit zichzelf te halen. Als je dát aanpakt, heb je de sleutel tot succesvolle verandering.’