Afvalscheiding van plastic, metaal en drinkpakken is thuis eenvoudig, maar in organisaties complex. Er zijn meer partijen bij betrokken. Maar ook de beslissing om afval te scheiden is minder eenvoudig, bijvoorbeeld vanwege de ruimte voor een ‘milieustraat’ en de mentale of fysieke capaciteit van bewoners, cliënten of patiënten om mee te helpen.
Samen met vier leden – Leger des Heils, Zorggroep Tangenborgh, Pro Persona en Arkin – zijn we aan de slag gegaan met de vraag: Hoe kunnen we in zorgorganisaties de afvalstromen op zo’n manier scheiden dat er meer herbruikbare grondstoffen overblijven en de CO2-uitstoot vermindert?
Compleet stappenplan
Onderling en met externe experts hebben we kennis en ervaringen uitgewisseld, onderzoek gedaan, een stappenplan en communicatieplan opgesteld en op verschillende locaties deze aanpak voor afvalscheiding getest. Met als resultaat dat er nu een heel compleet stappenplan ligt, dat ook andere zorgorganisaties kunnen gebruiken om over te gaan op het (optimaal) scheiden van PMD-afval. Met een bijbehorende communicatieaanpak en voorbeelden die je in overleg met je communicatieafdeling kunt vertalen naar je eigen instelling.
Minder CO2-uitstoot
Voor en na de test op de zorglocaties heeft afvalverwerker Renewi metingen gedaan van alle ledigingen en containerhoeveelheden. De meetperioden besloegen ongeveer een kwartaal. En wat bleek? Het totale restafval is met 12% verminderd en de afvalstromen voor PMD en swill (etensresten) zijn toegenomen. Bij de verwerking van restafval komt CO2-uitstoot vrij. Door de daling van het totale restafval is CO2-uitstoot vermeden. Omgerekend op jaarbasis komt dit voor de 4 pilotleden neer op 8.913 kg minder CO2-uitstoot. Dit is te vergelijken met:
- 44.563 rijden in een auto
- Met een gezin van 4 personen ruim 13 jaar elke dag douchen
- Bijna 9 jaar lang 40 lampen dag en nacht laten branden
Meer hergebruik van grondstoffen
Al het ingezamelde PMD-afval is verder gesorteerd. Daarna is van 80 tot 90% van het plastic granulaat gemaakt (kunststof korrels), dat onder meer wordt gebruikt voor bloempotten, T-shirts, matrassen en flessen. Het metaal wordt voor een groot deel opnieuw verwerkt in blikjes, andere metalen verpakkingen en zelfs fietsen. Tot slot worden de drinkpakken voor een groot deel gerecycled tot nieuwe karton- en drinkpakproducten. Swill, de voedselresten, gaan naar een ‘vergister’. Daar wordt het verwerkt tot een eindproduct als meststof voor de landbouw of tuinen. Bij het verwerkingsproces komt biogas vrij, dat een duurzame energiebron is.
Kortom, dubbele winst voor duurzaamheid: minder CO2-uitstoot en meer hergebruik van grondstoffen!
Meer weten?
- Bekijk de ervaringen van de pilotdeelnemers
- Zelf aan de slag met het stappenplan
- Benieuwd naar alle ins en outs? Vraag het volledige rapport over de pilot Scheiden van PMD-afval op bij onze Servicedesk
